Ejercizie 13.6 p. 224
Coniughea l verb anter parentesa tel modo e tel temp che serf
Enceben che (gé aer) | freit no me é trat ite l fianel.
Ence se l temp (esser) | burt, sion jic co la roda.
No cree che Piere (cognoscer) | Francesca.
Anché no stae massa ben, l’é desche se (vegnir fiegol) | .
Son jita a spas col cian enceben che (neiver) | .
Marco vel che (gé fèr) | n piajer a sie amich.
No ocor che (tu-vegnir) | .
Ceida piever! Che i (aer) | miec se tor dò na ombrela?
Ge vel i spetèr ence se (ruèr) | tèrt.
Stae chiò con te fin che no (ruèr) | tie fra.
I é se n jic dant che zachèi (se n'adèr) | .
Ne endespièsc n muie che l (stèr mèl) | .
Ge é telefonà acioche (ic-vegnir a saer) | da me e no dai etres.
L’é jit a la festa ence se (envièr) | .
Me pèr che l film (scomenzèr) | da mesa les 9.
Che (vegnir) | da piever sora n pech?
Me saessa bel se (tu vegnir) | a ne troèr canche te rues te Fascia.
Me é fegurà che Maria (rejonèr) | jà con sie fra.
El peissa che la regoles del congiuntif (esser) | sorides.
É spetà passa n an che (se scusèr) | per l gran tort che l me aea fat.