Open menu

MLAD Mediateca Ladina

Piattaforma per la diffusione della lingua ladina

Istitut Cultural Ladin Scola Ladina de Fascia Regione Autonoma Trentino-Alto Adige/Südtirol
homepage » Oujes » Zot de Rola » La sègra veia de Sèn Forgi...

Oujes

La sègra veia de Sèn Forgian a CianaceiBio

Testo
Originale

Istouta ve posse contèr un pech de la storia de la sègra de Sèn Forgian a Cianacei.

Ades l’é pa ben jà passà n bel muie de egn che a Cianacei se fajea la sègra de Sèn Forgian. Imben ve conte pa.
L’era mone e massé de chesta gejia Bastian, un gran moch, rich, gaitegon e amò ence macaco fin che bèsta. Sia fémena inveze la era più furba e bricona che la ge robèa semper la brama per jir a se vener, a se la vener da nascousc e se comprèr l’èga de vita e tabach da nès.
Ma n’outa Bastian l se n’à ascort, e per chest l ge disc a sia fémena: «Ma Marugèna, co éla pa chesta, che binon coscita pecia brama con sie bona vaces da lat che òn te stala?» «Ma Bastian, vèrda mo, che no sie la sorices che se la magna o fosc nesc pìcioi!» «No pel esser Marugèna che nesc pìcioi se magne la brama, piutost la sorices che n’é pa de grasses chiò a Cianacei. Ence pa tu ti es pa na Soricia. E per chest voi me sconer la brama te cèvena tel scrin dal formai.» «Mostro de mat! L còcol de la brama tel scrin dal formai, portel piutost te gejia te confescionèl! Gran macaco ti es!». E Bastian se tol l pegnat da la brama e l va a l sconer te dedò la statua de Sèn Forgian te gejia sun utère. Ma Bastian no l’era amò ruà delvers jun stala che Marugèna la era jà te gejia con la pazeida de la brama. Ma canche la l’aea béleche touta fora duta, la é rentèda te la statua de Sèn Forgian e a la tegnir che la no reversa la ge à fat dut l guant da brama con sia mans mocignèdes.
Bastian da mesdì l’é jit a sonèr vea da la sègra de Sèn Forgian e l veit la statua de Sèn Florian duta da brama e l disc:«Apede la sorices, amò ence tu Forgian!» e l ge destira na ciavatèda che la statua la é sutèda jù e la é jita in tenc de tòc.
«Madre Santìscima!!! Coche faghe ades, che doman l’é la sègra de Sèn Forgian?» Bastian se peissa duta la net, ma da les cater da doman l va jun Chieva da un pere pìcol om, pìcol e belot, perché capirede ben. Da les nef ven l piovan a dir messa e l’à fat na gran bela perdicia e la fenesc coscita: «E tu Sèn Forgian, che ti es stat un gran sènt, un vero campion de Cristo, tu te restarès sun chest utère fin da l’eternità». «Po na, na» ge respon Sèn Forgian ju de utère «gé é contratà demò per inché per doi sté de bièva e cinch fiorin!»... e l’é sutà jù de utère e ite te sacrestìa e demez come fun. Japede gejia Marugèna la se la grignèa de gusto che dut scassèa, piena de èga de vita.
Più tèrt la é vegnuda fora coche la é stata, e Bastian se à venù na vacia per fèr depenjer chel bel chèder de Sèn Forgian che l’é amò ades sun utère de la gejia veia de Cianacei, con la pazeida de la brama de sia fémena te man. Coscita ve conta la verità, duta canta, chel bujère che l’é Zot de Rola.