1.
Dadoman e ben bonora
se desceda le gialine,
che ciantadine, che ciantadine:
cò coò coò coò codè...
Pena dì le sauta fora
cale sot e cale sora
bele ladine, velge e pojine
le arbandona l polinè.
Le taca a grazolar en te la tera
zenza desmeter fin cò no l'é sera
ma inant che fiore l sol le se retira
sun polinè cococodè cococodè.
2.
Dognitant le se prejenta
a citar se l'é polenta
la jent avara subit le scara
pöch dapò le spunta endò da nöf...
Dutoldì le becolea
e che bela marevea:
sabion e giara - con pöcia tara
dut cant vegn bon per far n öf.
Le scon anter doi bience cupolete
l gran patron de dute le rizete,
e pò le se la slargia che to sente
via per chi prè cococodè cococodè.
3.
Canche manco to te l spete
le te fasc na schitolada
te mesa strada o sun taulada:
roba nia del dut da trar demez...
Da n codif de na leciada
de poìna ensfrujignada
scì patuciada - e pastrozada
vegn fora valch che te remöf.
Nesciugn domanerà chi che n'à mèrit
a chel garòfol chi che ge fasc crèdit
e lore le se n va ciantan en sèghit:
- Giö nia no sè cococodè cococodè! -